Toen Silicon Valley Bank donderdag voor onze ogen instortte, vertelde een oprichter me dat de wereld voelde zoals toen COVID-19 voor het eerst zijn tanden ontblootte. Ik spotte aanvankelijk met zijn analogie: gebruiken we echt een nog steeds aanhoudende en verwoestende pandemie om de val van een vooraanstaande bank te beschrijven? Maar toen besefte ik dat we inderdaad getuige zijn van het afbrokkelen van iets heiligs.
Nu zie ik de overeenkomst tussen die sombere COVID-dagen en de surrealiteit van het afgelopen weekend – zelfs in de collectieve opluchting die door Silicon Valley weergalmde toen regelgevers vertelden dat de fondsen van de deposanten vanaf maandag volledig toegankelijk zouden zijn. De afgelopen vier dagen heeft wWe hebben gerapporteerd over een door Twitter veroorzaakte bankrun, de overname van de SVB door toezichthouders, de daaruit voortvloeiende strijd van ondernemingen om startups te helpen en de daaruit voortvloeiende strijd van ondernemers om te overleven. Terwijl Tech Twitter wvan paniek naar woede naar angst naar opluchting, allemaal met angst zwaar op beide schouders.
Sommige investeerders spraken zich uit, anderen wezen met de vinger, en hoewel Twitter vol stond met hot takes en slecht getimede grappen, zijn mijn DM’s nog nooit zo actief geweest met rauwe, echte verhalen over hoe de ineenstorting van SVB de mensen op de grens van innovatie beïnvloedt. Nu zit mijn DMS vol met mensen die feestvieren, er een uitstorten en genieten van een moment van regelrechte opluchting dat voelde als het einde van de lockdown.
Maar hoewel het misschien voelt als het vrolijke einde van een nachtmerrie, is dit wat onomkeerbaar is veranderd: mensen werden in het gezicht geslagen door de onderlinge verbondenheid van technologie en een te grote afhankelijkheid van bepaalde instellingen en stemmen. Ik denk dat we er allemaal aan werden herinnerd dat een financieel verhaal van nature een menselijk verhaal is; en dat een mislukking van deze omvang veel verder gaat dan de “tech elite” en wat uw definitie van Silicon Valley ook is. En, ik voeg eraan toe, ik hoop dat men zich realiseerde dat we allemaal moeten ophouden te proberen bankexpert te zijn (net zoals we allemaal zouden moeten ophouden te proberen epidemioloog te zijn).
Ik zie technologie niet hetzelfde functioneren na wat er de afgelopen weken is gezegd, gezien en hardop is gepusht. Oprichters zijn zich meer dan ooit bewust van wie van hun investeerders echt waarde toevoegt. VC’s, vaak publiekelijk hartelijk, hebben lijnen getrokken en teams gekozen waarvan ik zeker weet dat we ze in de toekomst samen zullen zien optreden. En normale mensen hadden net hun ogen geopend voor hoe de vaak insulaire wereld van ondernemingen en startups werkt (hoe rommelig die ook is).
Silicon Valley slaakte een collectieve zucht met het nieuws dat spaarders zullen worden gedekt door toezichthouders. Er zijn nog meer vragen die moeten worden opgelost voordat de wederopbouw begint. Maar het grote verhaal dat voor ons ligt, wordt nog steeds geschreven, zowel om beter te begrijpen wat er kapot ging als wat er kapot gaat in de bredere tank van Silicon Valley.
