Je hebt vast wel eens gehoord van Michelle Yeoh, de acteur die dit jaar alle grote filmprijzen in de wacht sleept, maar het icoon is allesbehalve een groentje in de filmindustrie.
In een coverstory-interview voor “Women Changing the World” in Mensen tijdschrift, Michelle opende over haar carrière, hoe ver ze is gekomen en hoe ze op een gegeven moment werk moest weigeren om haar vrede te beschermen.
Lang voordat ze de Golden Globe en Screen Actor’s Guild Award-winnende hoofdrolspeler was in Alles overal tegelijk, Michelle was een vechtsportfilmster in de jaren ’80 en ’90.
Voor haar onvergetelijke bijrollen in grote Hollywood-franchises was ze dankzij Politieverhaal 3: Superagent En Supercop 2 samen met collega-vechtsport-superster Jackie Chan – en het trok de aandacht van Hollywood.
Michelle’s cross-over bracht een welkome afwisseling in een vermoeide oude, seksistische Hollywood-trope. “De eerste film die ik maakte nadat ik naar Amerika kwam was Morgen sterft nooit met Pierce Brosnan,” zei ze. “James Bond stond op dat moment alleen bekend als macho, en de meisjes waren gewoon degenen met schattige namen.”
Maar in de jaren ’90 was de vooruitgang van korte duur en had de Aziatische vertegenwoordiging in Hollywood nog een lange weg te gaan. “Toen ik voor het eerst naar Hollywood kwam, was ik een beetje verrast toen ik te horen kreeg: ‘Allereerst ben je een minderheid’,” zei ze. “Op dat moment konden mensen in de branche niet echt het verschil zien tussen of ik Chinees, Japans of Koreaans was, of dat ik zelfs maar Engels sprak.”
En dit leidde er uiteindelijk toe dat Michelle werk weigerde. “Ze praatten heel hard en heel langzaam [at me] … Ik heb bijna twee jaar niet gewerkt, totdat Gehurkte Tijger [Hidden Dragon]simpelweg omdat ik het niet eens kon zijn met de stereotiepe rollen die naar voren werden geschoven.”
Nu, met een aankomende rol als Madam Morrible in de verfilming van Slecht, de 60-jarige acteur staat aan de top van haar kunnen – en boekt nog steeds vooruitgang voor vrouwen van kleur in Hollywood. “Vroeger zou deze rol voor een blanke dame zijn geweest”, zei ze. “Dit noemen we diversiteit, inclusiviteit. Dit is hoe je het laat werken. Het is een natuurlijk proces – vooruitgang, evolutie die we kunnen hebben als verhalenvertellers.”
Je schopt serieus, Michelle Yeoh – letterlijk.
